Logo

‘ईट्टाभट्टाको चिम्नीमा जिउँदै मानिस हालेको देखेँ’



सराजुल मोहम्मद: म सुरक्षित ठानेर वैशाख ४ गते रौतहटबाट काठमाडौं आएको हुँ । बमको छर्राले घाइते भएका तीन जनालाई इट्टाभट्टाको चिम्नीमा हालिदिएको आँंखैले देखें । मृतकका परिवारलाई जानकारी गराएकाले रौतहटमा बस्नु खतरा ठानें ।

बमको छर्रा लागी घाइते भएकालाई चिम्नीमा हाल्दा केही प्रहरी पनि संलग्न थिए । घटनामा मारिएकामध्येका ओसे अख्तर मिया उनकै मालिकका छोरा हुन् । मियालाई मोहम्मद अफतावका सहोदर भाई मेहताव र सराजसहित अन्य दुई अपरिचितले घरमै मोटरसाइकल लिई चुनावी प्रचारप्रसारका लागि भन्दै लिन आएका थिए । रोजागरीका सिलसिलामा दुई वर्ष दुबई बसेर आएका मिया उनीहरुसँगै फर्दवातर्फ लागेपछि म पनि साइकल चढी त्यसतर्फ लागेको थिएँ ।

२७ चैत २०६४ मा रौतहटको फर्दवास्थित मोहम्मद अफताव आलमको निर्देशनमा गोठमा बमको थुप्रो राखिएको थियो । चुनावलाई लक्षित गरी हतियार तयार गरिएको थियो । गोठमा ३०–३५ जना बिडी र चुरोट पिएर हाँसो ठट्टा गर्दै गफमा मस्त थिए । साँझको छ बजेतिर गोठमा अचानक बम विष्फोट भयो । हाँसो ठट्टा रुवावासीमा परिणत भयो । घाइतेहरु चिच्याउदै बाहिर निस्कन थाले । बमको छर्रा लागी घाइते भएकाहरु रगतले लतपतिएर निस्कन थाले ।ओसे अख्तर मिया र पिन्टुलाई धुँवाले मुखै कालो बनाएको थियो । मियाको बायां तिघ्रा र दाहिने पाखुराको मासुको चोइटो उछिट्टिएको थियो भने पिन्टुको दुवै हातको मासुको चोक्टा उछिट्टिएको तड्कारो देखिन्थ्यो ।

मियालाई मैँले उद्धार गर्न खोजें । समातेर लान खोज्दा घटनास्थल आइपुगेका अफतावका मान्छेहरुले लान दिएनन् । सराजुलाई पनि बस्न भनेपछि उनी भागे । भागेर छेवैको गहुँ खेतमा लुकेर रात बिताएँ । रातभर गहुँ खेतमा लुकेका पिन्टुले अत्याशलाग्दो दृश्य हेरिरहे । मियाँ सहितका व्यक्तिलाई चिम्नीमा हालिएको दृश्य देखे । चिम्नीमा हाल्न लाग्दा रोइकराई सुनिन्थ्यो । आफ्नै खर्चमा उपचार गर्छौं छाडिदेऊ घर जान्छौं भन्दै हात जोडिरहेका थिए । अब कहाँ घर जाने भन्दै पालैपालो चिम्नी भित्र हालिदिए । रौतहटकै जयनगर घर भएका तर नाम थाहा नभएकालाई पनि चिम्नीमा हालेपछि आत्तिएर त्यहाँबाट पनि भागें । घटनामा अन्यलाई चिम्नीभित्र हालिएको थियो ।

बम विष्फोटपछि भारत घर भएका केही मान्छे चुनावका समयमा रौतहट छिरेको आफन्त हराएको भन्दै खोजीका लागि आइरहन्थे । आफन्त खोज्न आउनेलाई मारिइसकेको बताइदिए । मृतक पिन्टुका बाबु श्रीनारायण सिंह पनि छोरा खोज्न भारतको मोतिहारी, सितामढीलगायतका स्थानमा पुगे । रहमान क्लिनिकमा फर्दवा बमकाण्डमा घाइते सफिउद्यिन भन्ने व्यक्ति भेटिएपछि उनले वास्तविकता थाहापाएका थिए । छोरा कहीं फेला नपरेपछि घटनामा संलग्नलाई कारबाहीका लागि पहल गर्दै हिडेको थिए ।

(रौतहटको राजपुर फर्दवास्थित जोबेर मियांको घरमा काम गर्ने सराजुल मोहम्मदले २७ चैत २०६४ मा भएको बम बिष्फोटमा ज्यान जोगाएपछि काठमाडौं आएर २०६५ साल वैशाखमा रिपोर्टर्स क्लब नेपालमा गरेको सनसनीपूर्ण खुलासा)

Symbolic Photo 



प्रतिक्रिया दिनुहोस्